100 jarig bestaan

Martien Hoogewerf Leeftijd: 68 jaar Lid sinds: 1969 Erelid sinds: 2020 Instrument: bes-Bas

Een interview met Martien Hoogewerf (69)

Lid sinds: 1969 - Erelid sinds: 2020

Zijn vader, Cor Hoogewerf, speelde bij de fanfare en zo kwam Martien erbij. Weer later werd ook dochter Ank lid en speelt alweer 27 jaar haar partij mee op de bugel.  Martiens vrouw Lenie was jarenlang als vrijwilliger actief voor de koffie- en theevoorziening in de pauze van de repetities.

Lekker in het gehoor

Martien kreeg zijn eerste lessen van de heer Bergman op de cor hoorn, stapte over op de bariton en speelt nu alweer vele jaren op de besbas. Zijn favoriete muziek? “Lekker in het gehoor liggende stukken”. Als voormalig lid van de muziekcommissie weet hij dat de muziekkeuze niet altijd makkelijk is. “Je probeert iets te vinden dat zoveel mogelijk past bij het niveau en de voorkeuren van het orkest. Doe je mee aan een concours dan is de keuze vaak minimaal en kom je niet onder een wat zwaarder nummer uit”. Het mooiste van de vereniging vindt Martien het gezamenlijk muziek maken maar ook het sociale aspect na de repetitie, vooral in de tijd dat hij nog zelfstandig boer/tuinder was. Grote indruk maakte de uitvaart van burgemeester Salman op hem; “we liepen met de muziekvereniging door het dorp, statig en langzaam lopend en speelden de dodenmars, dat was echt bijzonder”.

Jeugdcommissie

Martien zat 15 jaar in het bestuur en heeft met Corné Houtman in de jeugdcommissie gezeten. Ze organiseerden jaarlijks een weekend voor de jeugdleden. “Dat was een hele leuke tijd, van slapen kwam meestal weinig omdat de jeugd ons wel bezighield”. Ook is hij al 25 jaar actief bij het Brugorkest om de jonge leden te ondersteunen bij het musiceren. “Het voordeel daarvan is dat ik echt alle leden ken”, zegt hij met een glimlach.

Liefdewerk oud papier

Jarenlang had hij met broer Gerard de leiding bij het oud papier ophalen. Vroeger één keer per maand maar sinds lange tijd één keer per twee weken, altijd in samenwerking met de Musicalvereniging. In de begintijd werd alles handmatig op een vrachtwagen geladen. Die werd naar Hoorn gereden naar het LOP (liefdeswerk oud papier). Hier werd de hele lading weer met de hand gelost in een open vrachtwagen. Later kwamen de vuilniswagens en dit maakte het werk veel eenvoudiger. Toch blijft het zwaar als je een avond oud papier moet ophalen. Martien heeft ook nog als chauffeur op de vuilniswagen gereden voor deze actie. Die opbrengsten gingen dan weer naar de vereniging. 

Martien en Gerard zijn twee topleden, ze waren er per toerbeurt altijd bij. Het ophalen van oud-papier is voor beide verenigingen een belangrijke bron van inkomsten. Gerard is enkele jaren geleden gestopt. Sinds kort staat Martien ook niet meer op de wagen, maar blijft nog wel zorgen dat de leden volgens schema present zijn op de ophaaldata.

“Of over 10 jaar nog steeds zo oud papier opgehaald wordt is moeilijk voorspelbaar, het draait allemaal op vrijwilligers en goedkoper kan het niet” zegt Martien. “Als deze actie wegvalt zal de gemeente met subsidie moeten komen, anders is het voor de verenigingen onmogelijk een sluitende begroting te maken. Je kunt niet zomaar de contributie fors verhogen, dat kost zeker leden”.